nereye gidiyoruz

Bu akşam bi değişiklik yapalım deyip, iftar için kızılaya gittik.
Keşke gitmeseydim;(((
Biz keyfimiz yerinde gittik oturduk, yemeğimizi yedik. Çok şükür karnımızı doyurduk, hadi biraz da dolanalım deyip vurduk kendimizi kızılay sokaklarına. Bi çocuk çıktı yolumuza "abla nolur bana bi ekmek al" dedi. Yazıkki bu dilenci manzaralarına çok alışıgız. Geçip gittim önünden, aklım biraz ilerledikten sonra başıma geldi. Bu seferkinde bi değişiklik vardı. Abla bi ekmek parası, okul harçlığı ne bilim ilaç parası, vesayre dememişti, "bana bi ekmek al nolur" Bildik,alışıldık sözlerden değildi onunki. Birden durup geri döndüm ve arkamda gördüğüm ufalmış, omuzlarını çökütmüş, yürümeye bile mecali olmayan çocuk "abla inanmıyosan sen al".dedi... Hiç gözümün önünden gitmiyor, hali içime oturdu ya, bi an kendimi düşündüm onun yerinde... Sokak ortasında hıçkıra hıçkıra aılamak geldi içimden.Nasıl bi dünyada yaşıyoruz biz ya, nasıl bir ülkeyiz, nasıl insanlarız... O çocuk ve onun gibi yüzlercesi.... Ne olacak, hadi bu akşam doyurdu diyelim karnını, peki ya yarın, ya ondan sonraki günlerde???
İnsanlık mı öldü? Nerde bu bebelerin anası, babası??? Asıl tam burda sormak gerekiyo meşhur soruyu, NERDE BU DEVLET, NERDE BU MİLLET???
Birileri (sözüm ona iftar sofrası) bi kuş sütü eksik sofralarda keyfinde aleminde, birilerinin ne yiyecek ekmeği var, ne başını sokacak bi yeri.
İnsanlığımdan utandım bu akşam, elimden hiçbişey gelmeyişinden. Şehrin en lüks, en kalabalık yerine gidip bagırmak geliyor içimden, "Bu nasıl adalet,bu nasıl insanlık"
Herkes kendi halinde, kendi derdinde yaşayıp gidiyoruz,
Bu gaflet uykusundan ne zaman uyanacagız, insanlık nereye gidiyo???