30 Temmuz 2007 Pazartesi

CANLARIMA


Ya ne ilginç yaratıklarız. Bi anımız bi anımızı tutmuyo. Bütün gece ağladım. Sabah gülerek okula gittim. Okulda bişeylerin ağırlığı çöktü üstüme zor tuttum gözyaşlarımı. Sonra eve gülerek geldim.Hep şikayet ediyorum halimden, acılarımı yazıyorum ya. Aslında nankörlük ediyomuşum. O kadar da kötü değilmiş durumum. Gidenler kadar kalanlar da varmış. Dostum dediğim bana değer veren, beni dinleyip, yerine göre nasihat edip, beni toparlamaya, kendime getirmeye çalışan dostlarım. Rabbim herşeyi zıttıyla yaratmış diye inanıyoruz ya. Sonuna kadar haklıyız bence. Sadece kendini düşünen, bencil insanlar olduğu gibi çevresindekilere değer verenler de kalmış aralarda. Benim için çene yoran, benim yüzümü güldürmeye çalışan insanların da olduğunu görmek kendime getirdi beni.
Çok şükür Rabbim. Bana verdiğin her dost, her iyi insan için. Başımı koyup ağlayabildiğim her omuz için. Derdimle şişirebildiğim her baş için. Beni iyi görmek isteyerek bakan her göz için. Bana kıymet veren her yürek için. Bana derdini anlatacak kadar güvenen herkes için. Ve herşey için çok şükür Rabbim.
Bu yazımı üzerine alınan ve alınması gereken herkes!!!
Duyun sesimi hepinizi çok seviyorum. Hepinize çok teşekkür ediyorum. Birilerinin kırıp döktüklerini toplamaya çalıştığınız için. AŞK YALANMIŞ ANLADIM AMA DOSTLUK İÇİN HALA BİR ÜMİT VAR.

9 yorum:

Adsız dedi ki...

bende alınabilirmiyimm:):):):)

Adsız dedi ki...

Canım arkadaşım benim,
Keşke herzaman böyle bişeyleri farketsen. Ama geç olmadan. Sensiz ne yaparız düşünsen bi. Seni gerçekten sevenlerin olduğunu biliyosun. Sen üzüldüğünde aslında onların da senin kadar üzüldüğünü de biliyosun. Kendine acımıyosan onlara acı olmaz mı?
Sen olmasan biz naparızzzz??? :)
Yorum yazmayı bile beceremiyen, ev arkadaşın işte... Elvin
Not: Bu kafayla bu kadar baciii :)

Kayhanoviç dedi ki...

Giden bırak gitsin
kalan sahalar senin olsun
kafanı pencereden dısarı cıkar, yada işlek bir caddeye git otur bir yere bak sağına soluna;
şunu göreceksin ki yaratan rab
sadece sen ve onu yaratmadı
gözünün görebildiği kadar varsın orada, herkesin farklı bir hikayesi,herkesin farklı bir misyonu var.
şanş ver kendine
sal gitsin gözyaşlarını

biricik dedi ki...

ceylanas; canım istiyorsan tabiki alınabirsin:)


elvincim; canım arkadaşım böyle şeylerin her zaman farkındayım ama insan bazen kendine engel olamıyo işte yüreğine söy geçiremiyo naparsın. Asıl ben siz olmasanız naparım???
Ya benim bu kadar iyi olmamın sebebi sizsiniz zaten, siz de üzülmeyin diye ayakda duruyorum ben yoksa çoktan bırakmıştım kendimi eminim. Beni hala ayakta ve dik tutan sizlerisiniz.



kayhanoviç; Kendime bi şans daha vermelimiyim bilmiyorum. Ama vericeksem de daha zamanı var sanırım. Keşke gözyaşlarımı saldığımda rahatlasa içim Ama nedense ben ağladıkça daha kötü oluyorum. Sanırım akıttığım gözyaşlarım buhar olup, havayla ciğerlerime doluyo. Ve beni rahatsız etmeye devam ediyo.Ne yapmalı bilmiyorum.

Kayhanoviç dedi ki...

zamanı gelince cevabını ancak senin bulabileceğin soruları baskasına sormak; seni daha derin,dipsiz kuyulara itecektir.
Belki de farkında olmadan kendine acı cektirmeyi seviyorsundur...

günün şarkısı olsun:
http://www.kayhanovic.com/gerizekalisevgilimbenim.html

>>>>MUSTAFA<<<< dedi ki...

anam ben bus blogaa bayıldım çok şeker hemide bolibon bi blog olmuşş her saman ugrayacam ben bu siteye site sahibesi hanım iii geceler hemide akşamlar :))

Sunshine dedi ki...

karşı kapındaki şu biçare insanı da bu dost grubuna dahil edermisin?
müsade edersen bende üstüme alınmak istiyorum. çok da ihtiyacım var. hadi evet deeeee

biricik dedi ki...

muttaba, ya çok teşekkür ederim. Ben de bu blogdaki insanlara bayıldım hastalık gibi bişey oldu bende ne olsa yazma ihtiyacı hissediyorum artık. Beğenmene de çok sevindim ayrıca her zaman beklerim, ben de seni ziyaret ederm.




Sunshine; canım benim tabiki EVET üzerine alınması gereken en önemlilerden biri de sensin tabiki. Bana bunları yazdıranlar da sizlersiniz. Ama bazen kızıyorum sana çünkü sen benim sana gösterdiğim samimiyeti zaman zaman benden esirgiyorsun gibime geliyor.

biricik dedi ki...

kayhanoviç; amaç kendi cevaplayabileceğim soruları başkalarına sormak değil. Bazı soruların cevabı ancak zamanla kendiliğinden ortaya çıkar. Benim yapmaya çalıştığım tek şey o zaman gelene kadar kendimi avutmak, derdimi paylaşmak ve geçmesi gereken bu süreçte kafayı yemeden hayatıma devam edebilmek.