UMUT:)))

"Eskisi olmayanın yenisi olmaz." der annem hep.
Şimdi dönüp bakıyorum da arkama benim de eskittiğim birsürü şey var. Eski eşyalar, eski kıyafetler, eski kitaplar, eski okullar, eski dostlar, eski alışkanlıklar, eski vazgeçilmezler, eskiyen zamanlar...Önüne eski sıfatını ekleyebileceğim birsürü şey var. Hatta yüzüm bile yavaş yavaş eskiyor.

Şimdi tam da şu dakikalarda koskoca bir yılı daha eskitmiş bulunmaktayım:) Yani bunu eskittiğim için yepyeni bir 365günüm olacak.

Herşeyi nasılda farkında olmadan yavaş yavaş eskitiyoruz. Büyümek ve olgunlaşmak belki de yaş almakla değil de bu eskittiklerimizle ölçülebilecek bir durum.

Düşünceler eskiyebililiyor zamanla. Kendimizden bahsederken bile zaman zaman "eski ben" diyoruz. Demekki kendimizi bile eskitiyoruz.

Ama şu kısa sayılabilecek ömrümde öğrendim ki bir umutları eskimiyor insanın. Her geceye umut ederek dua ile yatmak ve her sabaha içindeki umutla uyanmak. Sanırım insanı hayata bağlayan şey bu. Hep bişeylerin düzelmesini, mutlu olmayı, hayatını düzene sokmayı, bütün dertlerinin biteceğini umut ederek yaşamak... Ve umutlarının gerçekleşeceği günü beklemek. İşte insana huzur veren şey.
Yeni bir yılı daha karşılama gücü...